Engeland had de grootste delegatie, direct gevolgd door Duitsland, met Nederland als zeer goede derde; uit België waren er 6 en uit Zwitserland slechts 4.

Volgend jaar wordt de ESM in Oxford in Engeland gehouden. Datum: 31 mei en 1 juni 2003.

Op donderdag begon het onofficiële gedeelte, dat op vrijdag doorging met name voor de Engelsen die natuurlijk niet voor twee dagen even de veerboot of de tunnel nemen vanaf hun verre eiland. Van de 82 Stags op de meeting kwamen er 22 uit Nederland en de meeste ervan waren op vrijdag tijdig Detmold binnengereden richting het door de Duitse organisatie voor de Nederlanders, de enkele Zwitsers en de Belgen gereserveerde hotel “Lippischer Hof”.

De heenrit werd vanuit diverse kanten en dus ook met diverse groepjes gemaakt; onze rittencommissaris  had zich uitgeleefd om er een fraaie heenrit van te maken over Bundes- und Landesstrassen, maar uiteindelijk maakte slechts een handvol er daadwerkelijk gebruik van. De route was er niet minder mooi om en het Ringhotel Teutoburger Wald onderweg bleek een prima plek voor een lichte lunch met een goed glas.
In het hotel was een dinerbuffet ingericht, maar de meeste Nederlanders maakten daarvan geen gebruik. Met hun Stags geparkeerd op de binnenhof van het hotel of in de bewaakte parkeergarage verkozen ze om gezellig bij te praten in pizzeria Ristorante Roma middenin het oude stadscentrum van Detmold.

De volgende ochtend ontbijt in de voormalige bierkelder van het hotel (mooie kruisbogen) en daarna om een uur of elf de officiële start van het programma. Een korte rit naar het 800 jaar oude hanzestadje Lemgo, alle 82 Stags achterelkaar in optocht met begeleiding van de organisatoren op hun motoren, dat alles in stralende zon en een graad of 26, het kon niet beter. De stadsbezichtiging trok niet iedereen, dus een enkeling haakte af om de rit van de vorige programmadag met wat improvisaties alsnog te gaan rijden.
’s Avonds bezoek aan de abdij van Corvey, waar de ontvangst met herauten een middeleeuws banket aankondigde. Het banket werd aan een lange tafel (zo’n 90 man aan iedere kant) gehouden en duurde de hele avond. Dansen was er dit keer, anders dan op de meeste ESM’s gebruikelijk, niet bij. Het warme weer en de enorme hoeveelheid gratis abdijbier maakte dat menigeen rond middernachtelijk uur het voor gezien hield en het bed opzocht.

Volgende dag opnieuw schitterend weer met een ditmaal langere rit naar Schwalenberg, waar een klim naar het op een heuvel gelegen slot beloond werd met een panoramaterras, waar een koel biertje de stemming er in hield. De rit eindigde bij de Stadthalle van Detmold voor de afrondende lunch, waar door de voorzitters van de Stagclubs terecht de organisatoren lof oogstte die ze ook verdiend hadden.

Namens Stag Club Nederland heb ik, naast de organisatoren en hun voorzitter,  meteen de Engelse life-time president (die eigenlijk nooit eens in het zonnetje wordt gezet) en de parkeerwacht (die bij aankomst en vertrek van onze Stags steeds de parkeergarage moest bedienen) op een fles oer Hollandse Vintage Jenever getracteerd. Nadat de social secretary van de SOC, in het Duits en in het Nederlands (!!!!) de locatie van de ESM in 2003 had onthuld (Oxford) was het einde van de ESM in Detmold een feit.