ALV-rit
Na een geanimeerde ALV, het glaasje bubbels dat ons door de afgelastte Nieuwjaarsborrel door de neus was geboord en het traditionele buffetje, was het tijd voor de ALV-rit. Langzamerhand is het traditie dat Martien Smit dat op zich neemt. Hij is door zijn werk zo vertrouwd met de Veluwe en omgeving dat hij altijd wel weer nieuwe" gezichtspunten" weet te vinden.

Geholpen door het stralende, maar koude (dappere open rijders!) weer krijgt iedereen een routebeschrijving en vragenlijst mee. Martien had nog zo gezegd de routebeschrijving voor vertrek goed te lezen en niet - herhaal niet - achter elkaar aan te rijden. Hij had namelijk de routes onderling in iets andere volgorde opgesteld, dus waar de een meteen een rondje om de molen moest lopen om de naam te ontdekken, was dat voor een ander pas aan het eind bedacht. Goede truc! Want we zijn toch een beetje kuddedieren, nietwaar.
Over en door de Veluwe met schitterende panorama's en zelfs dacht ik in de verte een hert te zien, maar navigator Jan Kamphuis corrigeerde mij vriendelijk maar zeer beslist: nee Pieter dat is een paard-en-wagen! Tot zover de zoologische kennis van Uw Voorzitter. Gezellig was het, is het altijd met Jan aan boord want wij zijn beide forse sigarenrokers en met raampjes open gaat dat prima. Alleen krijg je van achteroprijders wel de vraag waarom die blauwe walm niet uit de uitlaat komt:  is die ook al stuk? Op een stuk van de route hadden we uitzicht op het fascinerende gebouw van Radio Kootwijk (Hallo Bandoeng), waarvan Jan - kenner als geen ander - hij is tenslotte rijksbouwmeester - na afloop nog wat saillante details wist te vertellen. Helaas is het tegenwoordig niet meer mogelijk het gebouw te bezoeken, want het ligt nu in een door Staatsbosbeheer verklaard Stiltegebied. Jammer, want het moet naast de opvallende toren ook een giga-hal hebben waar de machinerie in stond om hele lange golflengtes te genereren, het gebouw schudde en scheurde ervan bij ingebruikneming. Voor wie meer wil weten:  Internet,  vrienden! Martien wilde op verschillende plekken tegelijk zijn om goede plaatjes te schieten en zo zagen we af en toe een blauwe Stagflits voorbij komen, zodanig snel dat wij hem bij een stopje vroegen of eega Erna wel wist dat die Stag zo ontzettend hard kon en zijn antwoord:  Nee, en dat wou ik ook graag zo houden!!

Degenen die na de ALV ons verlieten hebben weer een prachtige rit over de Veluwe gemist, die door een paar deelnemers met een niet-STAG (daar zijn  er meerdere van gebouwd!) werd gereden. Wellicht was het allemaal wat vroeg in het jaar, waardoor achterblijvend pekel en zo een aantal van ons heeft doen besluiten hun schat nog niet op te graven. Maar zo kan het ook. Bij binnenkomst constateerden Jan en ik tevreden dat we als laatste gestart waren maar als tweede binnen; zou er een straf op snel rijden in de rit verborgen zitten, vroegen wij ons al af, maar nee het bleek dat we bij de opgaven de bokken van de schapen goed gescheiden hadden (in antwoord op een vraag hoeveel bokken wij zagen bij een beeld van een aantal schapen) het aantal banken bij een monument goed geteld hadden enzovoort.