Technische dag Ferry van Kan

Twee verslagen van de technische dag. Direct hieronder het verhaal van Tom Verburg, kijk hier voor het tweede verhaal van Hans Colijn.

Technische dag Stag Club Nederland - Tom Verburg

Op 30 oktober jl. trokken wij er leergierig op uit om kennis over het inwendige van onze Stag te absorberen. Aangekomen bleek uit het aantal Stag’s op de parkeerplaats voor het bedrijf dat de opkomst goed was.

Het welkom was zeer gastvrij met koffie en keus uit diverse verrukkelijke verse bakwaren. Na een kort welkomstwoord van de voorzitter, introduceerde Ferry de bedoeling en de vormgeving van de dag. De ochtend stond in het teken van techniek, na de lunch zou er een rit gereden worden die hij had uitgezet op Voorne-Putten.

Het informatieve deel was ingericht volgens het beproefde principe van “al doende leert men”. Zo gaat techniek spreken in een taal die door techneuten van elk niveau verstaan wordt. In compacte groepen stortte de leergierigen zich op de verschillende instructie opstellingen, die verspreid door het bedrijf stonden opgesteld, elk met kundige begeleiding. Het hoofdthema was “het blok”, met een focus op het ademhalingssysteem, de kleppen.

Er was een opstelling om te oefenen met kleppen stellen, een opstelling voor het leren van kleppen schuren en nokkenas monteren en een opstelling waar de kneepjes van het distributieketting monteren uit de doeken gedaan werd. Daaraan was een spoedcursus fout diagnose en oplossing toegevoegd. Voor dit laatste onderdeel dreigde de door Ben welwillend beschikbaar gestelde Stag soms bijna compleet gedemonteerd te worden. Gelukkig stond hij er zelf bij en gaf op zo’n moment aan dat dat niet persé nodig was.

Het bleek dat er bij ogenschijnlijk eenvoudige werkzaamheden toch vaak meer komt kijken dan gedacht, vooral als het resultaat goed moet zijn. Bij elk onderdeel werd aanvullende informatie gegeven en werden de vragen beantwoord. Ook de wisselwerking binnen de groepen bracht leerzame informatie naar boven.Iedereen heeft door de jaren heen, vaak door vallen en opstaan, de nodige ervaring opgedaan. Dat kan bij dit soort gelegenheden perfect uitgewisseld worden. Ook buiten, op de parkeerplaats, werden wetenswaardigheden verteld door de eigenaars van de Stag’s die daar stonden, eventueel aangevuld door omstanders.

In de bijzondere bedrijfsruimte van Ferry van Kan hing de hele dag een sfeer die uiteenliep van werkplaats via showroom naar huiskamer en gezellige kroeg. Die sfeer werd onvermoeibaar gevoed door de fantastische verzorging van de “van Kan Catering Brigade”. Een overvloed aan hapjes en dranken, een uitgebreide broodjes en soep lunch. Rijke sortering broodjes elke soort vrolijk en doelmatig versiert met een vlaggetje dat de lading dekte. Lekkere volle soepen, fruit, en bij de borrel snacks en knabbelspul. Kortom, top.

Na de lunch werd het startsein gegeven voor de rit. Het was weer een dag met prachtig weer. De route beschrijving stak goed in elkaar, hetgeen het rijden van een foutloos parcours mogelijk maakte. De rit voerde langs onvermoede plekken op het Zuid-Hollandse eiland. Eindeloze polders, ook zonder petrochemische industrie pijpen aan de einder, monumentale dorpen zoals Brielle en zowaar bosachtige duingebieden. Niemand kreeg pech. In ieder geval niet iets dat niet direct en voortvarend verholpen kon worden.

Voldaan keerden de equipes terug op het Harregatplein om met de afsluitende borrel een passend einde aan dit geslaagde evenement te borduren. Door sommigen werd nog vlug een paar Herfstinkopen in de “Ferry shop” gedaan. Vanzelfsprekend sprak Martin Kerkhof een unaniem onderschreven woord van dank aan Ferry, Machteld en hun charmante crew.

Het was alweer laat toen we het rode hert van de parkeerplaats manoeuvreerden, dakloos en tevreden Staggerden we huiswaarts.

Tom Verburg

---------------------------------------------

Technische dag 2005 30 oktober 2005 bij Ferry van Kan.

Warmterecord in oktoberweekeinde
DE BILT - Het laatste weekeinde van oktober is nog nooit zo warm geweest. De temperatuur kwam gisteren zelfs boven de 20 graden uit. (…) aldus het KNMI  (ANP)

Met bovenstaande passage uit de krant van maandag 31 oktober is een belangrijk deel van de Technische Dag 2005 al verteld. Werd hier tijdens voorgaande technische bijeenkomsten de Zuid-Hollandse klei nog geteisterd door slagregens en rukwinden, deze keer waren de weergoden ons bijzonder goed gezind. Dit betekent dat ons gewaardeerde lid Willem de Kruijff (met lange ij en dubbel f) zich uitstekend van zijn opdracht voor deze dag heeft gekweten: zorg a.u.b voor mooi weer. Dankzij zijn - volgens eigen zeggen - innige contacten met de zonnegod Ra uit de Egyptische mythologie kun je dat wel aan hem overlaten. Nogmaals dank hiervoor en we maken voor toekomstige evenementen graag nog eens gebruik van die bijzondere relatie! Het voorgaande illustreert overigens dat er zelfs niet-technici aanwezig waren. Naar verluidt heeft ook deze categorie leden zich uitstekend vermaakt. Een bijzonder geslaagde dag dus, met voor elk wat wils.

Omstreeks 10.45 uur arriveerden uit alle windstreken zo’n 10 Stags (doorgaans gevuld met 2 personen (m/v) en/of hond) in Zuidland. Mede dankzij de hartelijke ontvangst met lekkere zelfgemaakte taart zat de sfeer er gelijk goed in. Ferry had samen met zijn familie en de hulptroepen van o.a de technische commissie een aantrekkelijk programma gemaakt met ’s morgens een technisch intermezzo en in de middag een mooie rit.

Het techno deel stond in het teken van (de werking van) de cilinderkop en zelfredzaamheid bij Stag-pech onderweg. Nou schijnt dat laatste bijna nooit voor te komen, maar je kunt maar beter voorbereid zijn op dergelijk onheil. In ploegjes van zo’n 3 man konden we eens kennismaken met kleppen stellen, een distributieketting monteren en - onder toeziend oog van Rick – een klep schuren en vervolgens monteren. De opzet was geen stoomcursus tot chef werkplaats, maar een nadere kennismaking met het gevoelige mechaniek door zelf de hand aan de vettige ploeg te slaan. Het gros der aanwezigen vond dat een uitstekend plan. Prettige bijkomstigheid was dat het (voor zover nodig) ook meer begrip opleverde voor het werk van de mechanieker, aangezien het toch wel tijdrovende precisieklussen betreft waarbij men zich geen foutje kan permitteren. Een enkeling merkte grappend op dat hij nu ook de factuur wat beter begrijpt.

Daarna was het zaak om de Stag van Ben weer aan de gang te krijgen. Het betrof storingen die iedereen vroeg of laat (kunnen…) overkomen en die je nu dus kunt tackelen (mits het reserve onderdeel aan boord is natuurlijk): een defecte rotor, de afgebroken plastic gasstang koppeling (wie kent ‘m niet?!), een defecte zekering van de overdrive (net als het voorgaand euvel ook reeds ervaren door schrijver dezes) en een door losse bedrading uitgevallen benzinepomp. Dit laatste onderdeel zorgde bij Dolf voor een spontane tipgevende uiteenzetting over het uit een Kodaknegatief geknipt ‘Maltezerkruis’ (membraan) waarmee hij in een ver verleden de benzinepomp weer aan de gang kreeg. Oftewel, hoe hou je met inventiviteit je Stag gaande.

Na een voortreffelijke broodjeslunch en dito ambachtelijke soep konden we onder een fraai blauwe hemel aan de rit beginnen. Deze duurde zo’n 2 uur en voerde ons langs mooie plekjes en plaatsjes in de regio zoals Geervliet, Heenvliet, Brielle en Hellevoetsluis. Het was dus goed toeven onder de rook van het Botlek gebied (alleen wel een beetje jammer van die hardtop van mijn chauffeur, kennelijk was hij ondanks zijn vermeende meteo-voorkennis toch niet helemaal zeker van de uitkomst). In Zuidland aangekomen was er gelegenheid om onder het genot van een borrel cq wat sap nog even na te praten. Op dat moment gebeurde het en zag Maarten zijn kans schoon om mij jarig te maken met het schrijven van dit verslagje.

In zijn dankwoord sprak onze voorzitter Martin namens alle aanwezigen zeer terechte waardering uit voor het werk van de technische commissie o.l.v gastheer Ferry en zoals hij het omschreef ‘de vier dames van Kan’ voor de onmisbare ondersteuning. Het was een leerzame, relaxte en goed verzorgde bijeenkomst die voor herhaling vatbaar is.

Hans Colijn