Voor ik overga tot een kort verslag van het evenement, want het is zoveel meer dan alleen een rit, wil ik Jan Kamphuis bedanken. Jan heeft mij namelijk bereid verklaard (!) tot het schrijven van een stukje in de Overstag. U leest het goed: bereid verklaard, het werd weliswaar verzocht, maar hij keek daarbij zeer dreigend en indringend in mijn richting. Die non-verbale signalen kon ik gewoon niet negeren!
En zoals ik ooit in militaire dienst heb geleerd: een verzoek van een militaire meerdere aan een militaire mindere, staat gelijk aan een dienstopdracht. De meeste mannelijke clubleden kunnen zich dat nog wel herinneren uit hun dienstplichtperiode. Toch jammer voor Edwin, dat hij deze ervaring moest missen omdat z’n bouwjaar 1959 is, dus vrijstelling van de dienstplicht….Anderzijds was het misschien beter zo, we zullen het nooit weten!

Anyway, Als ik die lijn doortrek naar de club, dan staat een verzoek van een bestuurslid gelijk aan……. U begrijpt ‘m al. Jan bleek dan ook onvermurwbaar, dus hier volgt mijn bijdrage. Geheel op vrijwillige basis!

Maar, eerlijk is eerlijk: een evenement als dit verdient het ook om ruimschoots aandacht aan te besteden. Voor de deelnemers om nog even terug te kijken op die werkelijk fantastische dag, en voor de niet-deelnemers om hun agenda van 2010 alvast te pakken en zich aan te melden. Want geloof me, het is absoluut de moeite waard!
Maar goed, even terug naar waar het nu eigenlijk om gaat:
Een verslag van deze Brabantrit.

Op 5 juli 2009 vond alweer de tweede Brabantrit plaats vanuit het pittoreske oord Schijndel. Met het organiseren van deze tweede Brabantrit wordt vermoedelijk een lange en uiterst plezierige traditie in gang gezet…. Een traditie waar ieder jaar weer velen met veel genoegen op terug zullen kijken!
Na de Stag bij de Shell voldoende te drinken te hebben gegeven om de dag door te komen, en een kleine haastige wasbeurt, vertrokken wij rond 11.30 uur vanuit Apeldoorn naar Schijndel om deel te nemen aan de Brabantrit. Zo rond het afgesproken tijdstip van 13.00 uur arriveerden we bij Frans en Ria. Omdat we er vorig jaar ook bij waren, wisten we al dat de ontvangst meer dan hartelijk zou zijn. We werden niet teleurgesteld, een groot deel van de familie had zich wederom bijzonder ingespannen om er een mooie dag van te maken!
Direct na aankomst werden we meegenomen naar de bar waar we een drankje kregen aangeboden. Daarnaast was er volop keuze in diverse versnaperingen. Echt, voor ieder wat wils. Ik heb haringen, soesjes, worstenbroodjes, krentenbrood en natuurlijk zure zult gezien én geproefd! We werden dus zeker niet met een lege maag op pad gestuurd, velen dienden in de Stag nog even uit te buiken bij aanvang van de rit……
Na een klein uurtje bijpraten met oude bekenden, vrienden of nieuwe bekenden werd door Frans het woord genomen. Frans gaf een korte toelichting op de rit en de eerste Stags konden hun poten strekken.
De eerstelingen gingen na zo’n 10 meter al de fout in, de ‘oudgedienden’ (zij, die er vorig jaar ook bij waren) wisten nog dat je eerst de hele straat uit moet rijden alvorens af te slaan…..
Na een tijdje gereden te hebben door het mooie Brabantse land (weet niet precies hoe lang, want als je in Brabant bent, let zelfs een Veluwenaar niet meer op de tijd…..) kon er gepauzeerd worden bij een restaurant. Dat zal vast goed verlopen zijn, ik was er niet bij (sorry Pieter, ook wij hadden ons een beetje afgescheiden…) Erna en ik wilden eigenlijk even lekker in het Brabantse land genieten van een zak kersen, ergens langs de route. De kersen waren helaas uitverkocht, dus werd er op de route een ijsje gekocht en parkeerden we de Stag even ergens langs de weg om de benen te strekken.
Na de pauze werd de route vervolgd via een kapelletje, wij zijn er even naar binnen gegaan om twee kaarsjes op te steken bij Maria. Het weer begon er ietwat dreigend uit te zien en het leek mij gepast om droog weer en zon aan te vragen voor de komende uren. Dit ging bijna goed, de rit bleef droog en heel zonnig. Later bij het diner vielen er enkele druppels, mogelijk was mijn verzoek aan Maria nog in behandeling? Of had ik bij de aanschaf van de kaarsjes fooi moeten geven? Ik weet het niet, ik weet alleen dat die druppels de pret niet konden drukken!
Na het kapelletje was er even wat verwarring, Frans had een kleine verassing ingebouwd om er voor zorg te dragen dat er een beroep werd gedaan op onze creativiteit en inventiviteit! Na enig heen en weer gerij konden we de bedoeling achterhalen en onze rit vervolgen. Toch leuk Frans, zo’n kleine verassing net op het moment dat je minder op de beschrijving let en meer op de omgeving. Maar volgens mij is het bij de meeste deelnemers goed gekomen.
Al met al een fantastische rit waar iedereen van genoten heeft!
Omdat wij niet in het restaurant gefoerageerd hadden, waren we na de pauze vrij snel weer op weg. Ik wist nog dat we ergens vooraan reden bij vertrek…… Toch bij terugkomst in huize Van Deuren bleken Simon en Corry als eerste terug te zijn! Maar, zij waren toch als één van de laatste vertrokken?
Natuurlijk vroeg ik me af hoe dat zo snel kon, maar al gauw bleek dat Simon veel te hard gereden moet hebben. Zo hard, dat we ‘m niet hebben zien inhalen, kan niet anders! Toen wij namelijk terugkwamen deed Simon een poging om andere schoenen aan te trekken. De schoenen die hij in de auto aanhad volstonden naar zijn mening niet voor het diner. Maar wat bleek, de andere schoenen pasten niet meer….. Door de warmte waren zijn voeten wat dikker geworden! Naar ik aanneem niet alleen dikker, maar dus ook zwaarder! Vandaar de strakke tijd die hij en Corry hebben neergezet, denk ik.
Afijn, in de tuin aangekomen werden we wederom gastvrij onthaald met een overheerlijk drankje. Terwijl de deelnemers binnendruppelden kon er over de rit nagesproken worden.

Pieter (onze voorzitter) nam nog even het woord, hij gaf daarbij te kennen dat het eigenlijk een soort mini-ESM leek. Dat kwam denk ik door de entourage, en door het internationale karakter. Er waren namelijk zelfs Belgische deelnemers aanwezig!
Natuurlijk heeft hij zijn waardering voor de organisatie laten blijken en gelobbyd voor een vervolg.

In mijn intro gaf ik al aan dat het meer een evenement was dan een rit. Want wat een heerlijke maaltijd kregen we voorgeschoteld. Echt onvoorstelbaar. Daar moet heel veel voorbereiding aan vooraf zijn gegaan, daar ben ik van overtuigd! Het zag er fantastisch uit en het smaakte nog beter. Ongelooflijk wat een luxe, voor het toetje was zelfs inspiratie opgedaan bij Cas Spijkers! Werkelijk alles was met grote zorg en oog voor detail bereidt en werd met veel enthousiasme uitgeserveerd. Wat kan een zondagmiddag en avond met Staggenoten toch mooi zijn!
Natuurlijk zijn er altijd ‘lessons learned’ uit evenementen te destilleren. Dat is nu natuurlijk niet anders.
Ik zal er een aantal uitlichten die voor bepaalde deelnemers opgingen maar mogelijk in de toekomst voor een ieder kunnen gelden. Het is dan ook de bedoeling van ‘lessons learned’, dat we er allemaal wijzer van worden:
•Als je een tweede paar schoenen meeneemt naar een evenement, omdat je het paar dat je aan hebt niet mooi genoeg vindt voor het diner: Zorg dat je een grotere maat mee hebt.
•Als je hondenkoekjes meeneemt voor de trouwe viervoeters: Weet dat niet alle hondenmaagjes daar tegen bestand zijn. Zelfs al zijn het echte Eukenuba’s……
•Als je bestuurslid bent en niet iedereen die aandacht kunt geven als je zou willen: Ontspannen! Er is niemand die het je kwalijk neemt.
•Als je een tent op 8 kilometer van je huis hebt opgezet, maar er niet gaat slapen, gaan mensen zich toch afvragen: Wat doe je er dan wel?
•Als je een prachtig (foto)boek van de ESM 2009 hebt gemaakt: Dan wil iedereen natuurlijk zo’n boek en dat vraagt dus om een bestelformulier.
•Mocht je door het overheerlijke diner even in ademnood komen? Dan weet Mascha daar altijd wel raad mee! Daar heb je geen dokter bij nodig.
•Als je zo’n prachtig evenement weet te organiseren: Houdt er rekening mee dat het een jaarlijkse traditie gaat worden!

Tot zover mijn bijdrage. Rest mij niets anders dan de organisatoren van de dag hartelijk te bedanken:

Frans, Ria, Mascha, Ralf, Martin, Sebnem, Pericles en Harm

Enorm bedankt voor de gezellige dag!


Op bijgaande foto’s treft u een kleine sfeerimpressie van de dag. Ik heb in ieder geval Edwin vele plaatjes zien schieten, mogelijk kan hij deze naar de liefhebbers sturen. Nou ja, dat zal Ton dan wel worden want Edwin is net zo handig met computers als ik…..

Martien Smit