De Utrecht-rit, op 11 september, hebben we met het complete gezin gereden: met Marianne en onze kinderen Ferdinand en Dianne. Onze hond Pips (Border Collie) hadden we voor het gemak thuis gelaten maar gaat af en toe ook weleens mee. We besloten pas op het laatste moment om definitief mee te rijden zodat we ons zaterdagavond pas laat meldden bij de organisator. We waren dus ook niet voorbereid waardoor we zondagmorgen bij de AH aan het Valkeniersplein in Breda nog wat inkopen moesten doen. Terwijl we de boodschappen in de auto zetten, kwam net Michel voorbij rijden met zijn Stag. “Die gaat vast ook naar de Stag meeting” zeiden we tegelijkertijd. Later die dag hebben we een deel van de route samen met Michel en zijn vrouw gereden. Afijn, boodschappen in de auto en op weg naar Restaurant Greenfields in Baarn.

Er verzamelden zich daar 13 Stags, inclusief een deelnemer uit Duitsland.
Na de koffie en een korte maar duidelijke toelichting van Ronald gingen we op pad.

Het eerste stuk van de route reden we mooi achter elkaar en dat was een mooi gezicht. Als eerste reden we langs Paleis Soestdijk.  Genietend van de omgeving en het mooi geronk van onze Stag reden we al gauw achteraan. Maar niet voor lang want Willem stond met de motorkap omhoog langs de kant van de weg. Een probleem met een “draadje” dat gelukkig zo verholpen was. 

We vervolgden onze weg, passeerden Kasteel Nijenrode slingerend langs de prachtige Vecht en genoten van de prachtige optrekjes aan het water.  Bij de brug van Nieuwersluis moesten we even wachten zodat alle Stags weer konden aansluiten.

Maar daarna werden we door verschillende stoplichten opnieuw opgedeeld en moesten we zelf echt aan de slag met de mooi uitgeschreven route. En dat viel nog niet mee! Het was veel tekst en Ferdinand moest flink zijn best doen om goede instructies te geven. Bij Schoonhoven maakten we een schoonheidsfoutje en zijn we de rest kwijt geraakt.

Terwijl wij dachten de route te volgen zaten de meesten in Schoonhoven al aan de lunch. Toen het lichtjes begon te druppelen besloten we te stoppen bij een tankstation waar we droog stonden zodat we even de kaart konden raadplegen. Al snel hadden we onze fout ontdekt maar voordat we verder wilden rijden kwam Michel met zijn Stag weer voorbij. Dat was dus de tweede keer die dag en we zijn toen samen verder gereden en met de pont overgestoken bij Schoonhoven.

Na een aantal kilometers vonden wij het ook tijd voor lunch dus toen wij onderweg een mooie picknick plek zagen hebben een lunchstop gemaakt. Michel besloot door te rijden. Na de heerlijke lunch uit onze picknickmand (geen verassing natuurlijk) vervolgden we de route over de dijk langs de Lek. Ondertussen hadden we wel de kap dicht gedaan want voor de passagiers achterin was het toch wel wat aan de frisse kant. Gelukkig maar want de route leidde ons de snelweg op (A2) waar we vervolgens te maken kregen met een wegomlegging. We moesten dus afwijken van de route.

We pakten de eerstvolgende afslag op de snelweg en gingen rechts bij de stoplichten en wie stonden daar langs de kant de kaart te bestuderen? Michel en zijn vrouw. Dat was de derde keer dat we elkaar onderweg tegenkwamen. We besloten samen verder te rijden en vonden de route naar het eerstvolgende plaatsje op de routebeschrijving. Ook daar werden we onderweg weer verrast door de mooie natuur, slingerend langs het Amsterdam-Rijnkanaal. Uiteindelijk reden we weer op de door Ronald uitgezette route naar het eindpunt langs mooie kastelen en kwamen als eerste aan bij theehuis Rhijnauwen. 

We dachten eigenlijk dat we de laatste zouden zijn maar dat bleek dus niet zo te zijn. Heerlijk genietend van een glaasje zagen en hoorden we de Stags een voor een voorbij komen. Iedereen had de finish bereikt en gezellig babbelend op het terras kwam de middag op zijn eind.

Wij vertrokken weer bijtijds voor de rit huiswaarts naar Brabant.

We hebben het erg naar ons zin gehad. Erg leuk om weer nieuwe mensen te ontmoeten. We hoorden ook al verhalen over de prachtige routes van de Twenterit. Een echte aanrader begrijp ik, dus wellicht tot ziens bij Erve Odinc op 9 oktober.

Marcel de Heer