ESM 2008 Ashford, Kent

EMS = European Stag Meeting; als normale sterveling weet je echt niet wat dat is. En omdat onze club de EMS in 2009 organiseert wilde ik het festijn wel eens meemaken. Helaas kon de “betere helft” niet mee, maar Simon en Corry Uitendaal zagen er niet tegenop een solo coureur te begeleiden. Op vrijdag 9 mei hadden wij om 08.00 uur een rendez-vous in Delft met zeer acceptabele temperaturen, de kap was op dit vroege uur al neer! De rit door het Vlaamse landschap was buitengewoon fraai (misschien daar toch maar eens rit organiseren?) maar de zo fraai door Tom-Tom voorgespiegelde aansluiting op de boot van 12.30 uur in Duinkerken bleek niet haalbaar.

Ach, hadden die mensen die daar in de rij stonden ook iets leuks om naar te kijken: Stags vooraan in de rij voor de  boot van 13.30 uur. Elk nadeel heb z’n voordeel: toen wij van het restaurant terug kwamen zagen wij in de rij meerdere Stags, dit kon geen toeval zijn. Simon herkende meteen de aimabele voorzitter van onze Duitse zusterclub Bruno Schlutter; eenmaal op de veerboot bleek ook een Zwitserse delegatie aan boord en de verbroedering begon meteen. Voor ons was het frappant dat één van de Zwitsers Camille Schyns uit Maastricht bleek te zijn…

Eenmaal in Dover aangekomen was het niet gemakkelijk in kiellinie naar Ashford  te rijden, om even te wachten op Simon parkeerde ik op een bedenkelijke plaats. Toen Simon kwam aanrijden en de kap wilde laten zakken kwam er meteen een Traffic Warden met zwaailicht op ons af. In gedachten was ik al een boete verder, maar de man informeerde met engelse beleefdheid of er problemen waren en na het ontkennende antwoord bleek hij gelukkig zeer geïnteresseerd te zijn in Stags. Een enthousiaste kerel die niet moeilijk leek te doen over onze illegale parkeerplaats. Kortom, motorkap open, praten als Brugman en toen Simon de kap neer had konden we zonder juridische vervolging verder naar het fraaie Ashford hotel. “Je kunt het hotel niet missen, het ligt aan de afslag van de snelweg”; however… Na een intensieve verkenning van het plaatsje Ashford was de aankomst in het hotel als een warm bad: alles was geregeld, de Engelse Stagclub liet even haar visitekaartje zien. De Stag Club Nederland trouwens ook: op de balie draaide de fraaie PowerPoint van de ESM 2009 in Maastricht.

Daar ontmoeten we als Nederlandse delegatie Bernhard Laddrak, Ben en Marie Wijen, Frans en Ria van Deuren en Pieter en Huug de Korte; zij hadden op vrijdag het voorprogramma meegedraaid. Onze voorzitter voegde zich zaterdagochtend bij dit gezelschap. Omdat zijn Stag nog onder restauratie was, had hij een (nog) snellere auto genomen en was zaterdagochtend in het holst van de nacht vertrokken; zonodig kunnen door de Nederlandse Politie gewaarmerkte bewijzen daarvan ter inzage worden gegeven….

De volgende dag werd de ESM formeel geopend met veel koffie en cookies en vervolgens werd via een “Scenic drive” door het fraaie landschap van het graafschap Kent het safaripark Lympe Park bezocht. Zoals het hoort was er een separate parkeerplaats voor de Stags en in het tamelijk warme weer werd het park met exotische dieren bezocht. Tijdens de safari zouden wij allerlei bijzondere zaken te zien krijgen, zoals de grootste kudde nijlpaarden buiten Afrika. Andere beesten waarvan mij de namen ontschoten zijn, bleken buitengewoon zeldzaam. Naar verluidt zochten al deze zeldzame dieren beschutting tegen de zon: wij hebben ze in iedergeval tijdens de rondrit niet gezien… Maar de antieke legertrucks waarmee de safari werd gereden (alleen eerste versnelling) boden veel compensatie.

Na een geïmproviseerde rit langs de Engelse zuidkust konden we ons opmaken voor een gala diner. Opmaat voor dit diner was een proeverij van echte Engelse wijn! Het schijnt dat Engeland in de Romeinse tijd een goed wijnland was; maar naar onze bescheiden mening kan de thans geproduceerde wijn zijn voordeel doen met de dreigende klimaatverandering. Dat de Britse wijncultuur nog iets verfijnd kan worden, bleek ook uit het feit dat de wijn, die ’s-avonds aan het diner genoten zou moeten worden, niet zoals gebruikelijk naar behoefte aan tafel, maar al ’s-middags besteld moest worden, zonder dat inzage in het menu was gegeven… Enfin, we hebben ons kranig door dit ongemak heen geslagen en zijn gelukkig gered door de Bar om de hoek.

Prima gegeten en gedronken en min of meer per ongeluk waren wij vooraan bij het toneel geplaatst. Dat gaf de gelegenheid om tussen de verdienstelijke muziek van ABBA-Illusions door de verrichtingen van een goochelaar goed te bestuderen. Maar juist omdat wij vooraan zaten was het buitengewoon frustrerend om op 5 meter afstand de trucs niet te kunnen doorgronden. Zoals gezegd eindigde het dinerdansant met goede gesprekken en goede voornemens in de bar; ik hoor nog iemand zeggen: “dit is echt mijn laatste…”.

De volgende ochtend stond een bezoek aan de Royal Dockyards van Chatham op het programma. Wederom prima geregeld, alleen veel te weinig tijd om dit interessante marinecomplex goed te bekijken. Wij zijn zo sportief geweest om op deze voor de Engelsen gewijde grond niet te reppen over het kapot varen van kettingen die ooit over de Theems gespannen waren. Ook een ander beladen onderwerp, het vernietigen van de gehele Engelse vloot, die veilig achter die ketting voor anker dacht te liggen,  precies voor deze Royal Docks, hebben we niet aangeroerd. Integendeel, wij hebben ons netjes gedragen en verdiept in het roemruchte maritieme Britse verleden. Frans bleek ooit kanonnier te zijn geweest en verzorgde een deskundige rondleiding, doorspekt met dienstverhalen, op de destroyer HMS Cavalier uit de Tweede Wereldoorlog. Voor de overige schepen was geen tijd meer: er moest gegeten worden: het afscheiddiner in the Commissioners House; althans een fraaie partytent achter dit monumentale pand.

Daarbij spraken de diverse voorzitters hun dankwoord uit voor de perfecte organisatie van de ESM, zeker wat betreft de contacten die de organisatie moet hebben gehad met de weergoden: ik heb zelfs Stags zien overnachten met de kap neer!

Bij de terugtocht zag ik op de veerboot iemand mijn ESM-bumperschildje bestuderen, kennelijk wist hij niet wat ESM betekende. Toen ik hem enthousiast vertelde over de “European-Stag-Meeting”, vroeg hij besmuikt lachend of ik wel wist wat een “Stag-meeting” was; het schijnt iets met vrijgezellen en veel drank te maken hebben…  Leerzaam zo’n tochtje over Het Kanaal.

Jan Kamphuis