De zondagmorgen was dit letterlijk en figuurlijk van toepassing.  Want de zon scheen om 07.45 uur gewekt  te worden door Schotse doedelzak muziek. Bij nadere inspectie bleken twee heren in compleet Schots tenue de longen uit hun lijf te spelen, zowel buiten als in de gangen langs de kamers.

Na het pakken van de koffers, het ontbijt en  inladen, de kap open en aanvang kon gemaakt worden voor de Zondagrit!

Om 10.15 uur gestart, na eerst even de versnapering in ontvangst te nemen en rijden maar.
Het landgoed verlatend, slaan we tweemaal linksaf en reden we al spoedig door het prachtig glooiende Limburgse landschap. De landwegen, waar niet gepasseerd kan worden, bleven we achter groepjes wielrenners hangen totdat de wegen scheiden. Het tempo van de wielrenners gaf ons de gelegenheid de omgeving in ons op te nemen.

Zo reden we door rustige dorpjes als Bunde, Westbroek, Meers, Maasband, Stein, Elsloo, Geulle, Moorveld en langs de landingsbanen van vliegveld Maastricht. Volgend de routebeschrijving, benaderde we dorpen van de andere kant en dat herhaalde zich bij verschillende bovenstaande dorpen.

Overal kwam je Stags tegen, op en langs de weg en bij terrasjes.
Al draaiend op korte afstand van Maastricht, wat een prachtige omgeving; maar het was ook opletten geboden en de borden en bewijzering te volgen. Eén enkele keer reden we een weg twee keer, omdat we de richting van het bord over het hoofd zagen.

Niets dan lof over de samenstelling van de Zondagsrit, afwisselend, grappig en op het juiste moment wees men de juiste afslag naar het volgende punt.

Eindigend bij kasteel Rijckholt, waar de witte parasols uitnodigend open stonden, uitkijkend op het landgoed, kon een koel glas gedronken worden. Na een uitstekende warme lunch werd de ESM 2009 op gepaste wijze afgesloten met  speeches, waarin de organisatoren een warm applaus  kregen.
 

Wij kijken terug op een goed georganiseerde ESM met prachtige routes, prima entourage en heel belangrijk, het prachtige weer.

Wil den Haan met Wim en Miep Visser