Rit Waterlinie 27 maart 2022
Stag Club toertocht langs de Waterlinie 27 maart 2022
Als je de 2e prijs van de toertocht wint, ben je aan je stand verplicht ook het verslag(je) te schrijven, zelfs als je met de verkeerde auto deelneemt (Jaguar XK8). Dit laatste komt door de uitgelopen revisie van onze Stag. Kennelijk is de motor in een vorig leven gereviseerd door een “klassieke auto-reviseur” die Whitworth bouten heeft vervangen door Metrisch schroefdraad en dit vervolgens passend heeft gemaakt met een grote hamer. In de klassieker branche vind ik dit eigenlijk crimineel gedrag. Onze onvolprezen Theo Ouborg heeft bijna een jaar nodig gehad om het motorblok en losse onderdelen naar diverse specialisten te brengen en te reviseren voor een acceptabele prijs! De motor met twee blinkend gereviseerde SU carburateurs, 123 ontsteking en veel andere updates wordt nu ingebouwd bij Classic & Ko in Vorden onder toeziend oog van Theo.
Terug naar zondag 27 maart. Het bericht dat de ALV een ½ uurtje eerder dan de eerst gepubliceerde tijd begint hebben wij gemist, dus wij maken de ALV verkort mee. Stipt op tijd sluit voorzitter Pieter Jan de vergadering en serveert herberg ’t Veerhuys een lekkere lunch in hun aangename ambiance.
Na de prachtige maart-weken, zijn ook deze zondag de weergoden ons goedgezind. Op de parkeerplaats fonkelen de goed gepoetste auto’s’ in het zonnetje: de kappen kunnen open en daar gaan wij.
De rit begint met een rondje door het stadje Leerdam langs de Meent. Op de 6e brug tegenover Het Oude Posthuys zetten we de teller op nul, evenals de Rally Tripmeter via de gelijknamige app (voor iedereen een aanrader). We rijden dan 36,5 kilometer met de “ROUTE BESCHRIJVING” langs de rivier De Merwede door het Vijfheerenland via Nieuwland, Leerbroek, Schoonrewoerd naar Culemborg richting het pontje over de Lek.
Het is een werkelijk prachtige route door het “Hollandsch Op Zijn Best” gebied. Met een lekker zonnetje in het gezicht is het heerlijk open rijden. Hier en daar zien wij al enige bloeiende bloesembomen rondom prachtige boerderijen.
Ons groepje van zo’n 5 tegelijk gestarte equipes arriveert in de juiste volgorde op de pont, waar we elkaar weer even spreken en foto’s maken. Altijd een feest vinden wij, om met een pontje mee te varen. Met elkaar trekken wij ook veel bekijks en daar doe je het ook een beetje voor, nietwaar? Ons gevoel dat we bijna foutloos het eerste gedeelte van de rit kunnen afsluiten en redelijk wat foto’s hebben herkend, verstevigt ons zelfvertrouwen voor het tweede gedeelte van de rit volgens het KAARTLEESTRAJECT.
Nu moeten wij kaartlezen, niet ons sterkste punt, maar we vonden probleemloos het prachtige dijkweggetje door de buurtschappen Honswijk, De Morgenstond en Wintervliet. Interessant is het feit dat wij bij bijna iedere toertocht op een punt komen dat groepjes uit elkaar vallen en allen of enkelen hun eigen weg gaan rijden. Zo ook ergens op de Lekdijk, waar ons groepje “achter-rijders” eerder afsloeg dan wij. Het zal altijd een raadsel blijven hoe het kan dat wij deze Stags bij Tuurdijk en Nachtdijk, ná het Amsterdams-Rijnkanaal, bóven op de dijk zagen rijden en wij zelf eronder.
Op ons gemak volgden wij de pijlen op de routekaart en onze verbazing werd nog groter toen wij bij het eindpunt, de parkeerplaats van Fort bij Vechten, eerder dan ons groepje gearriveerd bleken te zijn. Genoeg stof voor discussie tijdens de borrel. Theehuis Rhijnauwen ken ik trouwens nog van zo’n 70 jaar geleden, toen wij met de eerste auto van mijn vader een rondje Zeist-Utrecht reden in zijn Opel Olympia met 4 cylinders. Wat een verschil met de 8 cylinders van onze Stags!
Groot was de verrassing toen wij de 2e prijs gewonnen bleken te hebben: toch niet zulke matige kaartlezers als wij zelf dachten. Bij bolletjes-pijltjes-instructies bij andere ritten is het competitie-element soms overheersend en probeert men elkaar zo snel mogelijk te passeren. De Stagclub doet het anders: die geeft bolletjes voor de tuin als prijs. Ze zijn inmiddels gepoot.
De eerstvolgende toer zijn wij er als het even kan weer bij en hopen we met onze Stag te kunnen rijden.
Frank en Ria de Leur-Schutte
